วันไหว้พระจันทร์

เทศกาลวันไหว้พระจันทร์ เป็นเทศกาลที่มีความสำคัญรองเป็นอันดับสองจากเทศกาลตรุษจีนของชาวจีน ซึ่งจะตรงกับวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 8 ของทุกปี (ประมาณช่วงเดือนกันยายนหรือตุลาคม) ด้วยเหตุนี้ ชาวจีนจึงเรียกเทศกาลนี้ว่า “จงชิว” ที่แปลว่ากลางฤดูใบไม้ร่วงนั่นเอง โดยหนึ่งในตำนานน่าสนใจที่เล่าขานถึงจุดกำเนิดของเทศกาลวันไหว้พระจันทร์คือเรื่องราวของ ฉางเอ๋อ เทพธิดาผู้เหินสู่ดวงจันทร์ ว่ากันว่าสมัยโบราณกาลนั้นโลกของเรามีดวงอาทิตย์อยู่ถึง 10 ดวง ทำให้โลกมนุษย์เกิดภัยพิบัติไปทั่ว ทั้งแผ่นดินที่ร้อนระอุ แม่น้ำและมหาสมุทรแห้งเหือด ที่ทำให้ผู้คนไม่มีที่หลบอาศัย ต่อมาได้ปรากฏวีรบุรุษนามว่า ‘โฮ่วอี้’ ผู้มีฝีมือในการยิงธนูอย่างแม่นยำอย่างมากจนสามารถทำลายดวงอาทิตย์ 9 ดวงได้ด้วยการยิงธนูออกไปเพียงดอกเดียว ทำให้เหลือดวงอาทิตย์อยู่เพียงหนึ่งดวงมาจนถึงปัจจุบัน เมื่อสามารถขจัดความทุกข์ยากให้กับประชาชนได้สำเร็จ โฮ่วอี้ก็ได้รับการยกย่องให้เป็นกษัตริย์ แต่เขากลับลุแก่อำนาจ ลุ่มหลงในสุรานารี อีกทั้งยังฆ่าฟันผู้คนไปตามอำเภอใจจนทำให้ราษฎรต่างโกรธแค้นชิงชังกษัตริย์ผู้นี้อย่างถึงที่สุด เมื่อได้รู้ถึงความเกลียดชังที่ประชาชนมีต่อตน โฮ่วอี้ก็ออกเดินทางไปยังภูเขาคุนหลุนเพื่อขอยาอายุวัฒนะจากเทพีหวังหมู่มากิน ทำให้ฉางเอ๋อผู้เป็นภรรยาเกิดความวิตกว่าหากสามีของตนมีอายุยืนยาว เขาจะต้องนำพาเอาความเดือดร้อนมาสู่ประชาชนเป็นแน่ เมื่อคิดได้ดังนั้น ฉางเอ๋อจึงตัดสินใจแอบขโมยยาอายุวัฒนะของสามีมากินเสียเอง แต่เมื่อกินเข้าไปแล้ว ร่างของเธอกลับเบาหวิวและลอยสูงขึ้นไปสู่ดวงจันทร์ นับแต่นั้นมา บนดวงจันทร์จึงปรากฏเป็นเรือนร่างของเทพธิดาฉางเอ๋อนั่นเอง