ย้อนไปยังกรุงปารีสในช่วงศตวรรษที่ 19 ศิลปินไม่สามารถออกความคิดเห็นทางศิลปะได้ เนื่องจากว่า สถาบันวิจิตรศิลป์แห่งกรุงปารีส (Academie des Beaux-Arts) ได้กำหนดมาตรฐานให้กับศิลปะไว้แล้ว ศิลปินที่อยากจะมีรูปภาพแสดงอยู่ใน นิทรรรศการ ซาลง (The Salon) หรือนิทรรศการศิลปะที่จัดขึ้นอย่างเป็นทางการโดยสถาบันแห่งนี้ จำเป็นต้องสร้างสรรค์ผลงานตามมาตรฐานของสถาบัน ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นภาพที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับศาสนาหรือประวัติศาสตร์
แต่มีศิลปินกลุ่มหนึ่งที่ไม่เห็นด้วยกับมาตรฐานนี้ ซึ่งก็คือ กลุ่มอิมเพรสชั่นนิสต์ (Impressionists) พวกเขาไม่ยอมทำตามมาตรฐานของสถาบัน และยังคงยืนกรานที่จะนำเสนอวิถีทางในแบบของพวกเขา สมาชิกกลุ่มอิมเพรสชั่นนิสต์ประกอบไปด้วย เอดูอาร์ มาเนต์ (Edouard Manet) โคลด โมเนต์ (Claude Monet) เอ็ดการ์ เดอกาส์ (Edgar Degas) ออกุสต์ เรอนัวร์ (Auguste Renoir) อ็องรี เดอ ตูลูส-โลเทร็ค (Henri De Toulouse-Lautrec) อ็องรี รูสโซ (Henri Rousseau) จอร์จ เซอราต์ (George Seurat) ฟินเซนต์ ฟาน ก็อกฮ์ (Vincent Van Gogh) ปอลล์ เซซานน์ (Paul Cezanne) และ ปอล โกแก็ง (Paul Gauguin)
สามารถอ่านต่อได้ที่https://www.bangkokpost.com/life/arts-and-entertainment/2061819/a-lasting-impression